ต้นโมก |
ชื่อวงศ์: Apocynaceae
ชื่อพื้นเมือง: โมกบ้าน หลักป่า ปิดจงวา
ลักษณะทั่วไป:
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นมีความสูงประมาณ 5-12 เมตร ผิวเปลือกสีนำตาลดำ ลำต้นกลมเรียบมีจุดเล็ก ๆสีขาวประทั่วต้น แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบลำต้นไม่เป็นระเบียบ
ใบ ใบเดียวออกเรียงกันเป็นคู่ตามก้านใบลักษณะใบ เป็นรูปไข่ รี ปลายใบมนแหลม โคนใบแหลม ขอบใบเรียบ เนื้อใบบางสีเขียว ขนาดใบกว้างประมาณ 2 เซนติเมตร ยาวประมาณ 3-5 เซนติเมตร
ดอก ออกดอกเป็นช่อสั้น ๆ อยู่ตามปลายกิ่ง ช่อหนึ่งมีดอก 4-8 ดอก ดอกจะคว่ำหน้าลงสู่พื้นดินมีกลีบดอก 5 กลีบ มีสีขาวกลิ่นหอม ดอกบานเต็มที่มีขนาด ประมาณ 2 เซนติเมตร
ฝัก/ผล รูปทรงกระบอกจะออกมาเป็นคู่ ลักษณะโค้งงอเข้าหากัน ภายในมีเมล็ดเรียงอยู่เป็นจำนวนมาก ขนาดความยาวของฝักประมาณ 10-15 เซนติเมตร
เมล็ด จำนวนมาก มีขนสีขาวเป็นกระจุกที่ปลาย ออกดอกตลอดปี
ฤดูกาลออกดอก: ตลอดปี
การปลูก: การปลูกในแปลงปลูกเพื่อประดับบริเวณบ้านและสวน และปลูกในกระถางเพื่อประดับภายนอกอาคารบ้านเรือน
การดูแลรักษา: ชอบขึ้นในที่ชุ่มชื้น
การขยายพันธุ์: การตอน การเพาะเมล็ด การปักชำ วิธีที่นิยมและได้ผลดี คือ การเพาะเมล็ด การปักชำ
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: ดอก
ดอกโมก |
การใช้ประโยชน์:
- ไม้ประดับ
- สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด: พม่า เวียดนาม เขมร มาเลเซีย ฟิลิปปินส์
สรรพคุณทางยา:
- รากใช้รักษาโรคผิวหนัง เรื้อน คุดทะราด แก้พิษสัตว์กัดต่อย
- ใบ ใช้ขับน้ำเหลือง
- ดอก เป็นยาระบาย
- เปลือก เป็นยาเจริญอาหาร รักษาโรคไต
- ยางจากต้นแก้บิด
อ้างอิง:http://www.nanagarden.com/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น