วันเสาร์ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557

โมก

ต้นโมก
ชื่อวิทยาศาสตร์:  Wrightia religiosa Benth.
ชื่อวงศ์:  Apocynaceae
ชื่อพื้นเมือง:  โมกบ้าน หลักป่า ปิดจงวา
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น  เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นมีความสูงประมาณ 5-12 เมตร ผิวเปลือกสีนำตาลดำ ลำต้นกลมเรียบมีจุดเล็ก ๆสีขาวประทั่วต้น แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบลำต้นไม่เป็นระเบียบ
    ใบ  ใบเดียวออกเรียงกันเป็นคู่ตามก้านใบลักษณะใบ เป็นรูปไข่ รี ปลายใบมนแหลม โคนใบแหลม ขอบใบเรียบ เนื้อใบบางสีเขียว ขนาดใบกว้างประมาณ 2 เซนติเมตร ยาวประมาณ 3-5 เซนติเมตร
    ดอก  ออกดอกเป็นช่อสั้น ๆ อยู่ตามปลายกิ่ง ช่อหนึ่งมีดอก 4-8 ดอก ดอกจะคว่ำหน้าลงสู่พื้นดินมีกลีบดอก 5 กลีบ มีสีขาวกลิ่นหอม ดอกบานเต็มที่มีขนาด ประมาณ 2 เซนติเมตร
    ฝัก/ผล  รูปทรงกระบอกจะออกมาเป็นคู่ ลักษณะโค้งงอเข้าหากัน ภายในมีเมล็ดเรียงอยู่เป็นจำนวนมาก ขนาดความยาวของฝักประมาณ 10-15 เซนติเมตร
    เมล็ด  จำนวนมาก มีขนสีขาวเป็นกระจุกที่ปลาย  ออกดอกตลอดปี

ฤดูกาลออกดอก:  ตลอดปี

การปลูก:  การปลูกในแปลงปลูกเพื่อประดับบริเวณบ้านและสวน และปลูกในกระถางเพื่อประดับภายนอกอาคารบ้านเรือน

การดูแลรักษา:  ชอบขึ้นในที่ชุ่มชื้น 

การขยายพันธุ์:  การตอน การเพาะเมล็ด การปักชำ วิธีที่นิยมและได้ผลดี คือ การเพาะเมล็ด การปักชำ

ดอกโมก
   ส่วนที่มีกลิ่นหอม:  ดอก

   การใช้ประโยชน์:
        -    ไม้ประดับ
        -    สมุนไพร

   ถิ่นกำเนิด:  พม่า  เวียดนาม เขมร มาเลเซีย ฟิลิปปินส์



สรรพคุณทางยา:
    -    รากใช้รักษาโรคผิวหนัง  เรื้อน คุดทะราด แก้พิษสัตว์กัดต่อย 
    -    ใบ ใช้ขับน้ำเหลือง 
    -    ดอก เป็นยาระบาย  
    -    เปลือก เป็นยาเจริญอาหาร รักษาโรคไต 
    -    ยางจากต้นแก้บิด

อ้างอิง:http://www.nanagarden.com/


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น